Kompletny poradnik

Pierwsze uruchomienie sprężarki tłokowej

Wprowadzenie

Zacznijmy od tego, że dla wielu naszych klientów – firm usługowych i produkcyjnych – strategicznym elementem działalności jest stały dostęp do sprężonego powietrza. Brak sprężonego powietrza może powodować zatrzymanie procesu podobnie jak braku prądu, gazu lub wody. Aby zapewnić bezproblemową pracę sprężarki należy ją eksploatować w odpowiednim otoczeniu oraz prawidłowo uruchomić. Chcemy podkreślić, że niniejszy artykuł nie zastępuje wytycznych określonych w instrukcji obsługi przez producenta sprężarki, a jedynie pokazuje ogólne zalecenia.

Miejsce eksploatacji sprężarki

Przed dostawą sprężarki należy dobrze zastanowić się gdzie będzie stała. Z reguły waży na tyle dużo, że późniejsze przemieszczanie może być utrudnione. Sprężarka tłokowa dostarczana jest w kartonie lub na palecie. W czasie rozładunku urządzeniem podnoszącym o dostatecznym udźwigu np. wózkiem widłowym lub paletowym, żurawiem albo suwnicą warto od razu zamontować kółka transportowe lub stopki antywibracyjne. Potem należy przemieścić sprężarkę do pomieszczenia, w którym będzie eksploatowana. Wcześniej warto przemyśleć czy nie będzie przeszkód po drodze np. w postaci schodów lub za wąskich drzwi. Oczywiście podczas tej czynności należy stosować się do zasad BHP, a pracownik odpowiedzialny za przenoszenie musi być wyspecjalizowany w obsłudze urządzeń podnoszących i posiadać odpowiednie uprawnienia.

Pomieszczenie, w którym będzie eksploatowana sprężarka musi posiadać odpowiednią kubaturę i prawidłowy system wentylacji. Sprężarki tłokowe pracujące w okresie letnim powinny mieć temperaturę otoczenia nie wyższą niż 40-45oC – w razie przekraczania tej wartości należy pomieszczenie wyposażyć w odpowiedniej wydajności wentylatory.

W okresie zimowym temperatura nie powinna spadać poniżej 0oC, ale i w takim przypadku należy sprawdzić w instrukcji obsługi czy nie jest zalecana wymiana oleju na inną klasę. Warto również sprawdzić czy nie ma określonej zalecanej temperatury eksploatacji sprężarki, bo producent mógł wyposażyć silnik w odpowiednie zabezpieczenie termiczne uniemożliwiające eksploatację w ekstremalnych warunkach otoczenia.

W otoczeniu sprężarki nie mogą występować źródła kurzu, pyłu, pary, cieczy oraz lotnych zanieczyszczeń łatwopalnych. Gdyby sprężarka zassała któreś z tych ciał to mogłoby to doprowadzić do szybkiej awarii sprężarki, a w przypadku lotnych, łatwopalnych zanieczyszczeń nawet do wybuchu.

Sprężarka powinna być posadowiona na poziomym podłożu o wystarczającej nośności zdolnym wytrzymać obciążenie stojącej i pracującej sprężarki. Dopuszczalne odchylenie od poziomu podają producenci w instrukcji obsługi, ale z reguły nie powinno przekraczać 5 stopni w każdym kierunku. Biorąc pod uwagę możliwość awarii sprężarki lub nieumiejętnej wymiany oleju to podłoże powinno być również odporne na zanieczyszczenia olejowe.

Wolna przestrzeń wokół sprężarki musi być wystarczająca do wykonania czynności serwisowych i z reguły nie powinna być mniejsza niż 1 metr wokół sprężarki i nad nią. Utrzymanie takiej przestrzeni zapewni również prawidłowe chłodzenie sprężarki tłokowej.

W sprężarkowni eksploatowane są zbiorniki sprężonego powietrza będące częścią składową sprężarki tłokowej lub w postaci wolnostojącej. Naturalnym odpadem w procesie sprężania jest kondensat, czyli mieszanina dużej ilości wody z zanieczyszczeniami, a gdy sprężarka smarowana jest olejowo to również zawiera olej. Do usunięcia kondensatu pomieszczenie powinno być wyposażone w układ kanalizacji. Oczywiście wcześniej powinniśmy zastosować separator oleju z wody i dopiero po usunięciu oleju pozostałość może być zutylizowana w kanalizacji.

W pomieszczeniu, gdzie jest eksploatowana sprężarka musi być dostępne przyłącze energetyczne o odpowiedniej mocy. Sprężarki zasilane napięciem 230V z reguły są wyposażone w przewód elektryczny zakończony wtyczką i podłączamy je do gniazdka z uziemieniem.

Sprężarki zasilane napięciem 400V z reguły nie posiadają wtyczki na tzw. siłę. Podłączamy je do sieci za pośrednictwem przewodu z odpowiednią wtyczką lub przewodami bezpośrednio do styków w szafce sterującej wyposażonej w wyłącznik główny.

W obu przypadkach należy zweryfikować w instrukcji obsługi, jaki przekrój powinny mieć przewody zasilające, oraz jaki wyłącznik i bezpiecznik musi zabezpieczać sprężarkę w celu bezpiecznej eksploatacji.

Pierwsze uruchomienie

Na początku upewnij się, co jest dopuszczone przez producenta w celu utrzymania gwarancji. Czasami można uruchomić sprężarkę tłokową samodzielnie, czasami przez nieautoryzowany personel, ale z uprawnieniami, a w przypadku sprężarek śrubowych lub łopatkowych pierwszym warunkiem utrzymania gwarancji jest uruchomienie sprężarki przez autoryzowany serwis.

Przed pierwszym uruchomieniem należy upewnić się, że napięcie zasilające w sieci jest takie samo jak określone na tabliczce znamionowej silnika lub sprężarki.

Weryfikujemy również czy przyłącze elektryczne zostało wykonane zgodnie z zaleceniami producenta zawartymi w instrukcji obsługi, czyli przy pomocy przewodów o odpowiednim przekroju, a główny wyłącznik jest zabezpieczony odpowiednim typem i wielkością bezpiecznika.

Dla zabezpieczenia silnika przed uszkodzeniem i utrzymania na niego gwarancji, niektórzy producenci zalecają instalację kontrolera zaniku faz w sprężarkach zasilanych prądem trójfazowym.

Następnie kontrolujemy poziom oleju w wypoziomowanej sprężarce. Stosowane są trzy rodzaje wskaźników poziomu oleju:

1. Oczko kontrolne – prawidłowy poziom oleju wyznacza środek oczka,

2. Bagnet z zaznaczonym zakresem poziomu oleju – producent określi w instrukcji czy sprawdzamy poziom oleju na wkręconym bagnecie czy tylko wsadzonym do otworu.

3. Otwór przelewowy – jeżeli po wykręceniu korka widzimy olej na granicy otworu to poziom oleju jest prawidłowy.

Na tym etapie należy sprawdzić w instrukcji obsługi czy i jakim olejem zalana jest sprężarka. Niektórzy producenci zalewają sprężarkę olejem konserwacyjnym, który przed uruchomieniem bezwzględnie należy wymienić na prawidłowy środek smarny gdyż eksploatacja z tym olejem jest niedopuszczalna. Część producentów wlewa olej rozruchowy na dotarcie elementów pompy i należy wymienić go po kilku godzinach pracy, a większość producentów wlewa olej standardowy, który należy wymienić na nowy po pierwszych 50-100 godzinach pracy. Dalsze wymiany będą następować już rzadziej z częstotliwością opisaną w instrukcji obsługi.

Napięcie paska i dokręcenie śrub

Kolejną czynnością jest weryfikacja prawidłowego napięcia paska napędowego, jeżeli występuje oraz dokręcenia wszystkich śrub, a zwłaszcza śrub głowicy pompy sprężającej.

Sprawdzenie kierunku obrotów

Przyszedł czas na sprawdzenie czy fazy w sprężarce napędzanej silnikiem trójfazowym są prawidłowo podłączone i kierunek obrotów jest właściwy. Kierunek obrotów powinien być zgodny ze strzałką umieszczoną na silniku elektrycznym lub łopatce koła pasowego pompy.

Jako, że w przypadku sprężarek zasilanych prądem trójfazowym do ich uruchomienia wymagana jest wiedza z zakresu elektryki, oraz należy posiadać odpowiednie uprawnienia SEP w zakresie eksploatacji i konserwacji, to zmiana faz nie będzie problemem dla wykwalifikowanego elektryka.

Włączenie i wyłączenie sprężarki musi się odbywać przy pomocy styków wyłącznika ciśnieniowego. Załączenie poprzez przekręcenie w odpowiednią pozycję WŁĄCZONE, lub wyciągnięcie przycisku, a wyłączenie poprzez przekręcenie w pozycję WYŁĄCZONE, lub wciśnięcie przycisku. Wyłączenie sprężarki przez wyjęcie wtyku z gniazda lub wyłącznikiem głównym, albo zanik napięcia w trakcie pracy może spowodować poważne uszkodzenie silnika elektrycznego przy następnym rozruchu. Dlatego w przypadku zaniku napięcia w trakcie pracy należy przestawić włącznik w pozycję wyłączoną i ponownie przełączyć na pozycją włączoną.

Ostatnią czynnością w uruchomieniu sprężarki jest ustawienie wymaganego ciśnienia na reduktorze. Gdy podłączony jest odbiornik do szybkozłącza, czerwone pokrętło reduktora ciśnienia należy podciągnąć do góry, aby je odblokować, a następnie przekręcić zgodnie z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia wartości ciśnienia i w odwrotną stronę, aby tę wartość zmniejszyć. Po sprawdzeniu wartości ciśnienia na manometrze reduktora, należy wcisnąć pokrętło regulatora ciśnienia, aby je zablokować.

Teraz sprężarka będzie pracować w zakresie pomiędzy minimalnym i maksymalnym ciśnieniem, a wartości te zależą od wersji ciśnieniowej sprężarki. Różnica pomiędzy ciśnieniami wynosi 2 bary. Do narzędzia pneumatycznego przekazywane będzie ciśnienie ustawione na reduktorze.

Na tym etapie zweryfikujemy praktycznie prawidłowość doboru sprężarki do narzędzia pneumatycznego. Zbyt niska wartość ciśnienia w zbiorniku i ciągła praca silnika elektrycznego oznaczać będzie, że wydajność sprężarki jest zbyt mała w porównaniu z odbiorem przez narzędzie i należałoby zastosować sprężarkę z większą wydajnością. Pamiętaj, większość sprężarek tłokowych nie jest dostosowana do pracy ciągłej i taka eksploatacja może doprowadzić do awarii.

Podsumowanie

Jeśli powstaną jakiekolwiek wątpliwości możesz śmiało skontaktować się z naszym serwisem sprężarek.

Bezusterkowa eksploatacja sprężarki zależy głównie od jej regularnej konserwacji. Jak często serwisuje się sprężarki i jakie czynności serwisowe należy przy nich wykonywać – tego dowiesz się w kolejnym artykule na naszej stronie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *